O κ. Πελετίδης για άλλη μία φορά αναλώθηκε σε μια ομιλία οπισθοδρομικότητας και μιζέριας, κυρίως όμως σε μια ομιλία με την οποία αναδεικνύεται η πλήρης αποδοχή του στην αποτυχία και την μη αλλαγή της στασιμότητας και της κακής κατάστασης την οποία όλα αυτά τα χρόνια, επί δημαρχίας του, βιώνει όλη η πόλη και η τοπική κοινωνία.

 

Εμμένοντας στην γνωστή και πάγια τακτική του η οποία πηγάζει από τα ψυχικά έγκατα της κομμουνιστικής του ιδεοληψίας, συνέχισε σταθερά να κινείται στη λογική του «δεν γίνεται τίποτα», «δεν αλλάζει τίποτα», «μόνο αγώνα θα κάνουμε»… Όπως ακριβώς το διατύπωσε στην ομιλία του λέγοντας: «Ο μόνος δρόμος επίλυσης των προβλημάτων μας είναι ο αγώνας».

Εν ολίγοις, δεν έδωσε καμία προοπτική, κανένα όραμα, καμία απολύτως ελπίδα ότι με σχέδιο, σύνθεση και δουλειά, πολλά (αν όχι όλα) θα μπορούσαν να αλλάξουν σε αυτή την ταλαίπωρη και στάσιμη πόλη!

 

Δεν το κάνει, όχι γιατί δεν το πιστεύει ότι μπορεί να συμβεί. 

Δεν το κάνει, επειδή δεν το θέλει.

Δεν το κάνει, επειδή η Πάτρα μέσα σ’ όλες τις δυσκολίες που πέρασε τα νεώτερα χρόνια είχε την μεγαλύτερη όλων ατυχία να αποτελέσει «λάφυρο» του Περισσού και ως τέτοιο να χρησιμοποιείται διαρκώς και πάντα ως το «παράδειγμα» που θα επιβεβαιώνει την στείρα ρητορική του ΚΚΕ στην κεντρική πολιτική σκηνή.

 

Η Πάτρα, η Πάτρα ΜΑΣ, γίνεται ΘΥΣΙΑ στον βωμό του ΚΚΕ με τον κ. Πελετίδη – Αναθετίδη να έχει αναλάβει «εργολαβικά» τον ρόλο του «πιστού υπηρέτη» αυτής της πολιτικά δόλιας τακτικής!

 

Ο δήμαρχος της πόλης μας, ήταν, είναι, και θα είναι, πρώτα ΚΚΕ, και μετά όλα τ’ άλλα. Δεν αποκωδικοποιεί καν το μήνυμα της πρόσφατης κάλπης, που ΔΕΝ ήταν η επιβράβευση των όσων (ΔΕΝ) έκανε στην πόλη, αφού η εκλογή του ΔΕΝ προέκυψε φυσικά μέσα από αυξητικά ποσοστά, (τα οποία αντιθέτως υπέστησαν ηχηρή πτώση), αλλά μέσα από την αυξημένη αποχή - ίσως και «ύποπτες» διαρροές ψηφοφόρων που επηρεάστηκαν λόγω άλλου επιπέδου εξελίξεων στην κεντρική πολιτική σκηνή.

 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Πάτρα έχει μπροστά της άλλη μία «γνωστή» θητεία… Θητεία Απραξίας!! 

 

Όταν άλλες πόλεις, που βιώνουν την ίδια ελληνική κρίση, που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες μειωμένες κρατικές χρηματοδοτήσεις, που «πονοκεφαλιάζουν» το ίδιο – και χειρότερα – από την έλλειψη προσωπικού, βρήκαν προ πολλού την φόρμουλα να προοδεύσουν, να αποκτήσουν εξωστρέφεια και να δημιουργήσουν το περιβάλλον της δικής τους, τοπικής Ανάπτυξης! 

 

Βέβαια, οι δικοί τους δήμαρχοι δεν προσφέρουν τις πόλεις τους ως «πρόβατο επί σφαγή» στα πολιτικά συμφέροντα των δικών τους κομμάτων και των ιδεοληψιών τους, (αφού τέτοιες δεν έχουν κρίνονται εκ του αποτελέσματος του έργου τους), αλλά τιμούν εις το έπακρο την ψήφο εμπιστοσύνης των συνδημοτών τους.

 

Όσο όμως η Πάτρα θα βιώνει την «καταχνιά» της κομμουνιστικής στασιμότητας, η «Νέα Πάτρα» θα είναι ΕΔΩ. Για να στηλιτεύει, να ξεμπροστιάζει, να εκθέτει όχι μόνο τα «κακώς κείμενα» αλλά τις «κακές σκοπιμότητες» που εξυπηρετούνται στις πλάτες της!!